ΤΕΛΙΚΑ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΡΧΑΡΙΕΣ

Τελικά οι άνθρωποι είναι καρχαρίες. Έχτισαν για τα μικρά ψαράκια τεράστια κλουβιά, τα έθρεψαν, τα φρόντισαν, τα τραυματισμένα τα περίθαλψαν.
-Οργάνωσαν κατά καιρούς μεγάλες γιορτές για να μη μελαγχολούν τα ψαράκια, γιατί τα κεφάτα ψαράκια είναι πιο νόστιμα απο τα θλιμμένα.
-Στα μεγάλα κλουβιά τα ψαράκια, έμαθαν να κολυμπούν στο στόμα του καρχαρία. Έμαθαν και γεωγραφία, για να μπορούν να βρίσκουν τους μεγάλους καρχαρίες όταν αυτοί κάπου θα τεμπελιάζουν.
-Βέβαια το σπουδαιότερο που έμαθαν ως ηθική διάπλαση τα μικρά ψαράκια, είναι ότι για ένα ψαράκι δεν υπάρχει μεγαλύτερη και ωραιότερη αρετή , απο το να θυσιάζεται πρόθυμα, κι ότι τα ψαράκια θα έπρεπε να πιστεύουν τυφλά τους Καρχαρίες, προπαντός όταν αυτοί τους λένε ότι θα φροντίσουν για ένα ωραίο μέλλον!!
Τα ψαράκια κατάλαβαν πως αυτό το ωραίο μέλλον, τότε μόνο θα είναι εξασφαλισμένο, όταν εκείνα μάθουν να υπακούνε.

Τα ψαράκια έμαθαν να δίνουν και παραστάσεις. Τα ηρωϊκά ψαράκια με την μπάντα μπροστά έμαθαν να ορμούν μπροστά, μαγεμένα και νανουρισμένα με τις πιο όμορφες σκέψεις, στο στόμα των καρχαριών.
Στα σχολεία τους, τα μικρά ψαράκια έμαθαν να κολυμπάνε στο στόμα του Καρχαρία..
Και τέλος διδάχτηκαν, ότι τα ψαράκια μονάχα στην κοιλιά των καρχαριών θα άρχιζαν να γεύονται την Αληθινή ζωή.....
 ΜΠΡΕΧΤ