Τρανή απόδειξη, πόσο μπόσικους μας βρήκε η πρωτοφανής επίθεση στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις μας, η ισοπέδωση των πάντων. Και δεν είναι μόνο η "οικονομική επιδρομή", το μεροκάμματο, ο μισθός, τα επιδόματα, η επίθεση που δέχεται η κοινωνία, οι πολίτες, είναι κυρίως επίθεση ολικής ισοπέδωσης του δικαιώματος να είσαι ΠΟΛΙΤΗΣ και να ασκείς τα ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΑ σου δικαιώματα!
Δεν έχω καμιά διάθεση και πολύ περισσότερο πρόθεση, να παραστήσω "κάτι" σε πιο "οργισμένο και αγανακτισμένο" απο την οργή και αγανάκτηση που νοιώθει όλη η κοινωνία απο τις "πράξεις και παραλήψεις" του πολιτικού συστήματος και της εξουσίας..
Έχω όμως και την διάθεση και την πρόθεση να κάνω "έκληση ενότητας" στην κατέυθυνση της κατανόησης του συνόλου. Δηλαδή τι άλλο να μας συμβεί για να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να αντιμετωπίσουμε, όχι αμυντικά την κατάσταση αλλά επιθετικά;
Το πολιτικό σύστημα και η εξουσία που το υπηρετεί, ενωμένο, απο τον πρώτο (Ε.Ε) μέχρι τον τελευταίο, παρά τις "ενδοαντιθέσεις" υπερασπίζεται τα συμφέροντά του μ' όλα τα μέσα.
Μήπως στην "επιδρομή" αυτή, το σύστημα, ξεχωρίζει αυτούς που το στηρίζουν και αυτούς που δεν το στηρίζουν; Όχι βέβαια, το σύστημα μπροστά στην υπεράσπιση των συμφερόντων του θα ισοπεδώσει και τον πιο στενό συνεργάτη του..
Εμείς, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι επαγγελματίες, τα νοικοκυριά, η συντριπτική πλειοψηφία του κοινωνικού ιστού, πώς διάολο γίνεται κάθε φορά και ιδαίτερα σε τέτοιες, πολύ δύσκολες καταστάσεις, να είμαστε, για τον ίδιο σκοπό, στα πέντε, στα οκτώ και στα δεν ξέρω πόσα κομμάτια, ο καθένας με το "κομμάτι" του!! Μάλλον ο εχθρός είναι και μέσα μας.
Δε λέω, η κάθε παράταξη, οργάνωση, κίνημα, έχει τη δική της αντίληψη, θέση και άποψη και για το πολιτικό σύστημα και για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, και πώς θα "οργανώσουμε" το μαζικό κίνημα να λύσει αυτά τα προβλήματα. ΟΛΟΙ μαζί, φωνάζουμε ΕΝΟΤΗΤΑ, "εργάτης ενωμένος ποτέ νικημένος", "λαός ενωμένος ποτέ νικημένος", κάνουμε "ευχολόγια" και καλούμε όλη την κοινωνία ΕΝΩΜΕΝΗ να αγωνιστεί, και ΟΛΟΙ κάνουμε ότι μπορούμε να είμαστε "μαζί και χώρια".
Πότε τα κόμματα και οι παρατάξεις "¨αποφάσισαν" οτι είναι πάνω απ' την κοινωνία;
Η κοινωνία, το μαζικό κίνημα θέλει ενότητα και κοινή δράση, οι παρατάξεις ας συνταχθούν με τους εργαζόμενους, την κοινωνία των πολιτών, μ' αυτά που τους ενώνουν.
Δυστυχώς οι ηγεσίες των παρατάξεων, ιδιαίτερα του συνδικαλιστικού κινήματος δείχνουν οτι δεν θέλουν να βγάλουν απο μέσα τους τον "εχθρό"..
Η κοινωνία ολάκερη "καταδικάστηκε" και πάει στο "απόσπασμα" και οι ηγεσίες του μαζικού κινήματος, αναρωτιούνται αν η "καταδίκη" προβλέπει θάνατο με "σχοινί" ή θάνατο με "λαιμητόμο".
Πάντως οι αποφάσεις του πολιτικού συστήματος για ισοπέδωση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, των πολιτών γενικότερα, παραβιάζουν το Σύνταγμα και τους νόμους του Ελληνικού κράτους, στην ουσία είναι συνταγματική "εκτροπή".
-Τα μέτρα αναιρούν και καταργούν νόμο που ψήφισε η Ελληνική Βουλή- Προϋπολογισμός 2010.
-Παραβιάζουν το άρθρο 1 παρ. 2 περι λαϊκής κυριαρχίας.
-Παραβιάζουν το άρθρο 5 παρ. 1 περι συμμετοχής στην κοινωνική, οικονομική ζωή της Χώρας.
-Παραβιάζουν το άρθρο 22 παρ. 1- η εργασία αποτελεί δικαίωμα και προστατεύεται απο το Κράτος, που μεριμνά για τη δημιουργία συνθηκών απασχόλησης όλων των πολιτών και για την ηθική και υλική εξύψωση του εργαζόμενου, αγροτικού και αστικού πληθυσμού..
-Παραβιάζουν το άρθρο 22 παρ.5- Το Κράτος μεριμνά για την κοινωνική ασφάλιση των εργαζομένων..
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου