Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2010

ΙΣΤΟΡΙΕΣ του κ. Κόυνερ..

     ΑΝ ΟΙ ΚΑΡΧΑΡΙΕΣ ΗΤΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

/Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι, ρώτησε τον κ. Κόυνερ η κορούλα της οικονόμας του, θα φερόταν τότε πιο καλά στα μικρά ψαράκια;
/Σίγουρα, αποκρίθηκε εκείνος.
Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι, θα έχτιζαν για τα μικρά ψαράκια στη θάλασσα τεράστια κλουβιά και θα έβαζαν μέσα διάφορες τροφές, φυτά καθώς και ζωντανά/ Θα φρόντιζαν τα κλουβιά να' χουν πάντα καθαρό νερό και γενικά θα τα εφοδίαζαν, με διάφορες εγκατταστάσεις υγιεινής../ Όταν λογουχάρη ένα ψαράκι τραυμάτιζε την ουρά του, οι καρχαρίες θα του έβαζαν αμέσως έναν επίδεσμο μην τυχόν ψοφίσει πρίν την ώρα του/
/Έπειτα, για να μην μελαγχολούν τα ψαράκια, θα οργάνωναν
κατα διαστήματα στη θάλασσα μεγάλες γιορτές, γιατί
τα κεφάτα ψαράκια είναι πιο νόστιμα απο τα θλιμμένα/
/Τούτα τα μεγάλα κλουβιά θα είχαν βέβαια και τα σχολεία τους/
/Εκεί τα ψαράκια θα μάθαιναν να κολυμπάνε
/στο στόμα του καρχαρία./ Θα έπρεπε λογουχάρη, να μάθουν γεωγραφία,
για να μπορούν να βρίσκουν τους μεγάλους καρχαρίες, όταν αυτοί
κάπου θα τεμπελιάζουν.
/Βέβαια το σπουδαιότερο θα ήταν η ηθική διάπλαση των μικρών ψαριών.
/Θα τους μάθαιναν οτι για ένα ψαράκι, δεν υπάρχει μεγαλύτερη
και ωραιότερη αρετή απο το να θυσιάζεται πρόθυμα και ότι τα ψαράκια
θα έπρεπε να πιστεύουν τυφλά στους καρχαρίες, προπαντός όταν αυτοί
τους λένε οτι θα φροντίσουν για ένα ωραίο μέλλον../Θα έδιναν στα ψαράκια να καταλάβουν πως αυτό
το ωραίο μέλλον, τότε μόνο θα είναι εξασφαλισμένο, όταν εκείνα μάθουν να υπακούνε./
/Τα ψαράκια θα έπρεπε να φυλάγονται απο κάθε λογής ταπεινές, εγωϊστικές και μαρξιστικές διαθέσεις,/κι αν τύχαινε κανένα απο δαύτα να φανερώσει τέτοιες αδυναμίες, τα άλλα τα ψαράκια θα έπρεπε να το αναφέρουν αμέσως στους καρχαρίες../
ΑΝ ΟΙ ΚΑΡΧΑΡΙΕΣ ΗΤΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
/Θα έκαναν βέβαια αναμεταξύ τους και διάφορους πολέμους, για να κυριέψουν ξένα κλουβιά και ξένα ψαράκια./
/Στους πολέμους αυτούς, ο κάθε καρχαρίας θα πολεμούσε με τα δικά του ψαράκια./Θα μάθαιναν τα ψαράκια ότι ανάμεσα σ' αυτά και τα ψαράκια των
άλλων καρχαριών, υπάρχει τεράστια διαφορά./
/Τα ψαράκια θα τους έλεγαν, είναι ως γνωστόν βουβά, σωπαίνουν
ωστόσο σε ολότελα διαφορετικές γλώσσες, γι' αυτό και είναι αδύνατο να
καταλάβει το ένα τ' άλλο/
/Σε κάθε ψαράκι που θα σκότωνε μερικά εχθρικά ψαράκια
που σωπαίνουν σ' άλλη γλώσσα, θα καρφίτσωναν κι απο ένα
παράσημο απο φύκι και θα του έδιναν τον τίτλο του ήρωα./
/ΑΝ βέβαια οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι, θα είχαν και τη δική τους τέχνη./
/Θα είχαν ωραίους πίνακες που θα παράσταιναν τα δόντια των καρχαριών/
με θαυμάσια χρώματα, και τα στόματά τους,
/θα ήταν σαν τους κήπους της Βαβυλώνας, όπου
μπορεί να κάνει κανείς τρελό σεργιάνι./
/Τα θέατρα στο βυθό θα έδειχναν, πώς ηρωϊκά ψαράκια με την μπάντα μπροστά θα ορμούσαν μαγεμένα και νανουρισμένα με τις πιο όμορφες σκέψεις στο στόμα των καρχαριών../
/Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι, θα δίδασκαν ότι τα ψαράκια μοναχά στην κοιλιά των καρχαριών θα
άρχιζαν να γεύονται την αληθινή ζωή.......

                                        ΜΠΡΕΧΤ

                                                  ΑΓΑΠΗΤΕ ...Liebe her Hans
 Σε θυμήθηκα τώρα μ' όλα αυτά που γράφουν τα μ.μ.ε της χώρας σου για την πατρίδα μου...
Καλοκαίρι 1973 Niderespah-Frankfurt.. εκεί γνωριστήκαμε παιδιά δεκεπτά χρονών, στην πατρίδα μου είχαμε Χούντα και θυμάμαι τον θείο σου, θαυμαστή του Χίτλερ, τον her Hos, που ήρθε σαν τουρίστας το Νοέμβρη του 1973 με μιά μεγάλη φωτογραφική μηχανή kodak, να αποθανατίσει τα Τάνκ που θα μπαίναν στο Πολυτεχνείο, τον συνέλαβαν και τον άφησαν όταν τους εξήγησε ότι είναι θαυμαστής του καθεστώτος, θυμάσαι, μου τόγραψες στο δεύτερο γράμμα....
Θυμάμαι αγαπητέ Hans, τις κουβέντες μας, τον θαυμασμό σου για τον Σωκράτη, τον Αριστοτέλη, τον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό, νομίζω ότι στο κολλέγιο που πήγαινες δίδασκαν Αρχαία Ελληνικά και σου άρεσε να τα παρακολουθείς.. Μάλιστα μου έλεγες οτι εσείς οι Γερμανοί δεν είσαστε και τόσο περήφανοι  για τον Γοτθοπολιτισμό σας...
Επειδή  φοβάμαι ότι θα επηρεαστείς απο όλες αυτές τις "μαλακίες" που γράφουν τα έντυπα της χώρας σου για την πατρίδα μου, σου γράφω αυτές τις λίγες γραμμές... για να σου πώ...
-Οτι κινδυνεύουμε και 'συ και 'γώ να γλιστρίσουμε σ' έναν επικίνδυνο Εθνικισμό απο τον οποίο κανείς μας δεν θα βγεί κερδισμένος.
Ξέρω, δεν είσαι με την πολιτική και οικονομική ελίτ της χώρας σου, αλλά διαβάζοντας όλα αυτά που γράφονται ίσως "επηρεαστείς"..
Θέλω να πώ.. ότι είμαστε θύματα της ίδιας απάτης, του ίδιου μύθου που υποσχόταν μια Ευρώπη της αλληλεγγύης, της ευημερίας για όλους..
-Ζούμε ακριβώς το αντίθετο. Με άλλοθι την ενοποίηση παλιότερα, την οικονομική κρίση σήμερα, είμαστε θεατές στην κατεδάφιση δικαιωμάτων και κεκτημένων για τα οποία, κάποτε ο Γερμανός ήταν περήφανος και ο Έλληνας ήθελε να μιμηθεί..
Γιατί τις αντιθέσεις και τον ανταγωνισμό των πολιτικών και οικονομικών ηγεσιών που μας έφεραν στη σημερινή πολύ δύσκολη κατάσταση να την κάνουμε "πόλεμο" μεταξύ μας;
Ξέρω ακούς ότι οι Έλληνες είναι "απατεώνες" και προβληματίζεσαι. Ακούς οτι έχουμε ψηλούς μισθούς, ψηλές συντάξεις, τεράστια επιδόματα ανεργίας, ζούμε χλιδάτα, είμαστε "τεμπέληδες"...
Τίποτα απ' αυτά δεν ισχύει..
Είμαστε μια χώρα που ένας στους τέσσερις κατοίκους της Ζεί κάτω απ' το όριο της Φτώχειας!
Το μέσο κατά κεφαλήν εισόδημά μας είναι περίπου το Μισό απο το δικό σας!
Το ίδιο ισχύει και για τους μισθούς και τις συντάξεις!
Είμαστε η πρότελευταία χώρα στην Ευρωζώνη σε μισθούς και συντάξεις!
Τα δε επιδόματα ανεργίας φτάνουν στο "αστρονομικό" ποσό των 450 ευρώ!!
Σε καταλαβαίνω, θέλεις να ξέρεις που πάνε τα φορολογούμενα χρήματά σου.
Κι 'γω θέλω να ξέρω..
Πληρώνουμε το νταβατζιλίκι των δανειστών μας και την απαράδεκτη ανικανότητα των πολιτικών και οικονομικών μας ηγεσιών, να  υπηρετήσουν ένα "κράτος στοιχειωδώς, δικαίου". Αυτή είναι η μιά πλευρά. Η άλλη είναι ή ίδια η Ε.Ε.
Λέτε οτι η χώρα μου είναι ένα "μικρό βασίλειο" της μίζας και της αρπαχτής.. ΈΤΣΙ ΕΊΝΑΙ..
Αλλά ή μίζα έχει δύο μέρη, έχει τον δωροδόκο, έχει και τον δωρολήπτη!
Και στο τελευταίο τεράστιο σκάνδαλο που απασχολεί την χώρα μου, ο δωρολήπτης προφανώς  ήταν Έλληνες πολιτικοί, αλλά ο δωροδόκος ήταν μια Γερμανική εταιρεία, η Siemens, τα μαύρα ταμεία της οποίας πληρώνεις και εσύ.
Δεν σου κάνει εντύπωση ότι το μεγαλύτερο μέρος απο το τεράστιο Ελληνικό χρέος το Αγοράζουν οι τράπεζες της χώρας σου, οι ίδιες που εσύ έχεις εμπιστευθεί τις καταθέσεις σου;
Τέλος ρε Hans, στην φιλία μας, έχω να σου πώ..
Για να έχει η χώρα σου πλεόνασμα και να είναι στην κορυφή του μεγαλύτερου εξαγωγέα, κάποιοι έπρεπε να έχουν ελλείματα. Αυτό γίνεται και με μας.
Είμαστε καλοί "πελάτες" σας, και σαν χώρα και σαν νοικοκυριά. Αεροπλάνα, βαπόρια, αυτοκίνητα, ηλεκτρικές συσκευές, τάνκ, υποβρύχια, όλα made in Germany!!
Αυτό σημαίνει, ότι εσείς έχετε δουλειές στα εργοστάσια και κανονικά θα έπρεπε να είχατε χαμηλότερη ανεργία και ψηλότερους μισθούς. ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΟΜΩΣ!!
 Δεν φταίμε εμείς γι' αυτό. Θά πρέπει να τα βάλετε με τ' αφεντικά σας, που με χιλιάδες απολύσεις και συμπίεση των μισθών σας, αυξάνουν την κερδοφορία τους!!
 Μαζέψτε τους καρχαρίες σας απ' τη θάλασσα, να βγούμε και μείς τα ψαράκια απ' τα κλουβιά....
Και επειδή αγαπητέ Hans, οι  διακοπές στην χώρα μου κοστίζουν για ένα Γερμανό τα μισά απ' ότι για έναν 'Ελληνα στην χώρα του, σε καλώ το καλοκαίρι νάρθεις για διακοπές, να τα πούμε κι απο κοντά...

                                                             Γειά σου Hans

Υ.Γ.. Σου θυμίζω τα λόγια του μεγάλου συμπατριώτη σου, πολίτη του κόσμου ΜΠΡΕΧΤ..

/Χρειάζονται πολλά τον κόσμο για ν' αλλάξεις/ Οργή κι επιμονή. Γνώση κι αγανάκτηση/
/Γρήγορη απόφαση, στόχαση βαθιά/ ψυχρή υπομονή κι ατελείωτη καρτερία/
/Κατανόηση της λεπτομέρειας και κατανόηση του συνόλου/
/Μονάχα η πραγματικότητα μπορεί να μας μάθει, πώς την πραγματικότητα ν' Αλλάξουμε..../

Δεν υπάρχουν σχόλια: