Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΑΚΟΜΑ "ΠΟΛΙΤΕΥΕΤΑΙ"

μια στο καρφί μια στο πέταλο

Η πολιτική "υπεραξία" που απέκτησε η κυβέρνηση την προεκλογική περίοδο με τις διακυρήξεις και τις προεκλογικές υποσχέσεις, φαίνεται οτι εξαντλείται με μια συμπεριφορά μετεκλογικά,που δείχνει, αν όχι "εσκεμμένη ευμετάβλητη πολιτική τακτική, πάντως και οπωσδήποτε, αλλοσπροσάλλως πολιτική..

  "συ είπας:

-Υπόσχεσαι οτι θα μπείς στο μέγαρο μαξίμου και στα κυβερνητικά μέγαρα, με "σκούπες", "καθαριστικά"

"ιονιστές", "φίλτρα πράσινης ανάπτυξης", με ρούχα και παπούτσια καθαρά και μπαίνεις,

Με "λασπωμένα" παπούτσια και ρούχα μεσ' την σκόνη με έντονη τη μυρουδιά της ναφθαλίνης!

Και δεν φτάνει μόνο αυτή η "απροσεξία", αλλά στη βιασύνη σου χύνεις και τα μελανάκια στα χαρτοφυλάκια και άντε να βρείς άκρη, σε νομοσχέδια, διακυρήξεις, νόμους κτλ...
-Και έρχεσαι σήμερα "ολίγον" αδιάβαστος, "ολίγον" προοδευτικός, "ολίγον" συντηριτικός και τα "μάλα" αλλοπρόσαλος και θυμίζεις με την πολιτική σου το παραμύθι με τον Χότζα!!

"το παιδί και ο γαϊδαρος"... 
-Κάποτε ο Χότζας πήρε μαζί του τον γιό του και τον γαϊδαρό του
για να πάνε στο διπλανό χωριό. Τους έπιασε όμως το μεσημέρι κι ο ήλιος έκαιγε ντάλα. Ο Χότζας έβαλε το γιό του πάνω στο γαϊδαρο κι αυτός πεζός πίσω τους.. Στό δρόμο συνάντησαν μερικούς χωριάτες που, σαν είδαν το παιδί καβάλα και τον γερό-Χότζα πίσω με τα πόδια, είπαν: "Πέρασαν τα χρόνια που τα παιδιά σέβονταν τους γονείς τους. Πού να δείς στον καιρό μας, το παιδί καβάλα και να αφήνει τον γεροπατέρα να τσακίζεται στον ποδαρόδρομο!"
Το παιδί σαν άκουσε αυτά τα λόγια, ντροπιάστηκε και είπε στον πατέρα του."Πατέρα εγώ σου τα'λεγα. Έλα τώρα καβάλησε εσύ τον γαϊδαρο". Κατέβηκε το παιδί κι ανέβηκε ο Χότζας..
Αφού πήραν λόγο δρόμο, συνάντησαν άλλους χωριάτες. Οταν σίμωσαν κοντά ένας απ' αυτούς είπε: "Κρίμα που είσαι και Χότζας,
έτσι φροντίζεις το παιδί σου; Ολόκληρος μαντράχαλος καβαλίκεψες το γαϊδαρο και άφησες το παιδί μεσ' τον ιδρώτα και τη ζέστη να σέρνεται! Κρίμα και πάλι κρίμα"!!
-Ο Χότζας άκουσε τα λόγια αυτά και ντράπηκε. Σταμάτησε το γαϊδαρο και ανέβασε και το γιό του.
Τώρα, σκέφτηκε, κανένας δεν έχει να πεί τίποτα..
Σε μια στροφή όμως συνάντησαν κάτι άλλους διαβάτες, που μόλις τους είδαν άρχισαν να διαμαρτύρονται: " Στο όνομα του θεού, Χότζα αφέντη. Τι πράγματα είναι αυτά, άσπλαχνος είσαι;
Γίνεται δυο άνθρωποι καβάλα σ' αυτό το δύσμοιρο το ζώο; Ντροπή δεν έχεις, είσαι και Χότζας;"

Ο Χότζας δεν μπορούσε να κάνει κι αλλιώς. Κατέβηκε απ' τον γαϊδαρο βλαστημώντας, κατέβασε και τον γιό του και ξεκίνησαν πάλι με τα πόδια και οι τρείς..
Φτάνοντας στο χωριό είδαν πάλι κάτι περαστικούς, που μόλις τους πρόσεξαν, είπαν δυνατά: " Ολάκερος γαϊδαρος πάει ξεφόρτωτος κι αυτοί οι μπουταλάδες τον ακολουθούν με τα πόδια, μεσ' τη ζέστη και τη σκόνη"...

Ας αποφασίσει το γκουβέρνο επιτέλους, ή με τον γαϊδαρο καβάλα ή με τα πόδια... Διαβάτες θα συναντά πολύ συχνά..
Μιά στο καρφί μια στο πέταλο, δεν γίνεται...