ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΕΊΜΑΣΤΕ ΛΑΒΩΜΕΝΟΙ

Πάνω στὸ χῶμα τὸ δικό σου λέμε τ᾿ ὄνομά μας.
Πάνω στὸ χῶμα τὸ δικό σου σχεδιάζουμε τοὺς κήπους
καὶ τὶς πολιτεῖς μας
Πάνω στὸ χῶμα σου εἴμαστε. Ἔχουμε πατρίδα.
Ἔχω κρατήσει μέσα μου τὴ ντουφεκιά σου.
Γυρίζει μέσα μου ὁ φαρμακερὸς ἦχος τοῦ πολυβόλου.
Θυμᾶμαι τὴν καρδιά σου ποὺ ἄνοιξε,
κ᾿ ἔρχονται στὸ μυαλό μου
κάτι ἑκατόφυλλα τριαντάφυλλα
ποὺ μοιάζουνε
σὰν ὁμιλία τοῦ ἀπείρου πρὸς τὸν ἄνθρωπο
-ἔτσι μας μίλησε ἡ καρδιά σου.
Κ᾿ εἴδαμε πὼς ὁ κόσμος εἶναι μεγαλύτερος,
κ᾿ ἔγινε μεγαλύτερος γιὰ νὰ χωρᾷ ἡ ἀγάπη.
Τὸ πρῶτο σου παιγνίδι: Ἐσύ.
Τὸ πρῶτο σου ἀλογάκι: Ἐσύ.
Ἔπαιξες τὴ φωτιά. Ἔπαιξες τὸ Χριστό.
Ἔπαιξες τὸν Ἀη-Γιώργη καὶ τὸ Διγενῆ.
Ἔπαιξες τοὺς δεῖκτες τοῦ ρολογιοῦ ποὺ κατεβαίνουνε
ἀπ᾿ τὰ μεσάνυχτα.
Ἔπαιξες τὴ φωνὴ τῆς ἐλπίδας, ἐκεῖ ποὺ δὲν ὑπῆρχε φωνή.
Ἡ πλατεῖα ἦταν ἔρημη. Ἡ πατρίδα εἶχε φύγει.
Ἦταν καιρός! Δὲ βάσταξε ἡ καρδιά σου περισσότερο
ν᾿ ἀκοῦς κάτω ἀπ᾿ τὴ στέγη σου τ᾿ ἀνθρώπινα μπουμπουνιτὰ τῆς Εὐρώπης!
Ἄναψες κάτω ἀπ᾿ τὸ σακκάκι σου τὸ πρῶτο κλεφτοφάναρο...
Καρδιὰ τῶν καρδιῶν! Σκέφτηκες τὸν ἥλιο, καὶ προχώρησες...
Ἀνέβηκες στὸ πεζοδρόμιο κ᾿ ἔπαιξες τὸν ἄνθρωπο!

....πολλοί σκοτώθηκαν, πολλοί ζούμε
όλοι μας είμαστε λαβωμένοι..
Είναι βαρύς από τον πόνο μας ο κόσμος...

ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ

Ασκήσεις Θάρρους....
ΑΡΘΡΟ 59 του συντάγματος: Όρκος βουλευτών..."Ορκίζομαι στο όνομα της Αγίας και Ομοούσιας και Αδιαίρετης Τριάδος, να είμαι πιστός στην πατρίδα και το δημοκρατικό πολίτευμα, να υπακούω στο Σύνταγμα και τους νόμους και να εκπληρώνω τα καθήκοντά μου....
Άσκηση θάρρους 1. Υποθέστω ότι στις επόμενες εκλογές, εκλέγεται κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ!
-Θα ορκιστεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ; στο σύνταγμα και τους νόμους του κράτους;
-Ποιο σύνταγμα; Ποιους νόμους;
-Να υπακούει σε ποιο δημοκρατικό πολίτευμα;
Αντιπαρέρχομαι τα περί..αδιαίρετης τριάδος κτλ. κτλ.
Σκέψη: Μήπως να δούμε την περίπτωση.... ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΉΝ ΕΘΝΟΣΥΝΕΛΕΥΣΙΝ ίνα αποφασίσει ο Λαός πως και με ποιο Σύνταγμα και νόμους θα κυβερνηθεί;

ΔΕΝ ΑΝΤΕΔΡΑΣΑ...

Για τη δολοφονία του πακιστανού μετανάστη από τις φασιστικές συμμορίες.....

"Όταν ήρθαν να πάρουν τους τσιγγάνους δεν αντέδρασα, δεν ήμουν τσιγγάνος.

Όταν ήρθαν να πάρουν τους κομμουνιστές δεν αντέδρασα, δεν ήμουν κομμουνιστής..

Όταν ήρθαν να πάρουν τους εβραίους δεν αντέδρασα, δεν ήμουν εβραίος..


Όταν ήρθαν να πάρουν εμένα δεν ήταν κανείς εκεί για να αντιδράσει"

..από τις γραφές του ΜΠΡΕΧΤ..

ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ

Τότε και σήμερα 

«...ο λαός υπόφερνε (...). Είχε γονατίσει από τους φόρους, κι η τοκογλυφία ερχότανε ύστερα να του δώσει τη χαριστική βολή. Αφήνω κατά μέρος κάθε δική μου περιγραφή και παίρνω ένα κομμάτι από την Ιστορία του Καρολίδη, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο: "Την εποχή εκείνη η χώρα εσπαράζετο υπό της φυγοδικίας και των συμμοριών τοκογλύφων, οίτινες εν συνεργασία προς τους ταμίας του κράτους και αυτούς ακόμα τους δικαστάς είχον δημιουργήσει αλληλεγγύην και κατέτρωγαν τας σάρκας του λαού" (...). Κι έτσι, τοκογλύφοι, κομματάρχες, δικαστές, ταμίες, Εθνοτράπεζα, κράτος και ληστές - τούτοι οι τελευταίοι πολύ λιγότερο από τους άλλους - εκτελούσαν το ίδιο "εθνοφελές" έργο: Την ερήμωση της χώρας και τον αφανισμό του λαού. Και στο αντιλαϊκό τούτο όργιο, έρχονται και οι ξένοι κεφαλαιούχοι να πάρουν μια από τις καλύτερες θέσεις».

 Το παραπάνω απόσπασμα είναι από το βιβλίο του Νίκου Μπελογιάννης «Το ξένο κεφάλαιο στην Ελλάδα». Πρόκειται για μια μελέτη που έγραψε ο Ν. Μπελογιάννη μετά την απελευθέρωση της χώρας μας από τους Γερμανοϊταλούς.

ΕΔΩ ΠΑΠΑΣ ΕΚΕΙ ΠΑΠΑΣ

ΣΆΒΒΑΤΟ, 19 ΙΑΝΟΥΑΡΊΟΥ 2013

Εδώ παπάς εκεί παπάς…

Ο ουρανός συννέφιασε 

 και στα κανάλια βρέχει,

άλλος τη λίστα έχασε
κι άλλος τη λίστα έχει.
Μια λίστα εδώ, μια λίστα εκεί, 

μια λίστα παραπέρα…

λίστες ο τόπος γέμισε

μoλύνουν, τον αέρα.

Έξυπνα παίζουν τον παπά 
όλοι οι παπατζήδες,
κρύβουν τα χνάρια του παρά 
της διαπλοκής οι ατσίδες.

Μιας λίστας οι διαδρομές 
έχουν μεγάλο μήκος
μέσω off-shore και τραπεζών 
και χάνεται ο μίτος
της διαπλοκής εταιρειών
με κάθε υπουργάκι
και με των μέγα καναλιών
κάθε παπαγαλάκι,
εις δόξαν του συστήματος
αγνής λιστοκρατίας,
της καθαρής και άδολης
κεφαλαιοκρατίας.

Κεφαλαιούχοι αχόρταγοι

με όπλο τους το νόμο,
που φτιάχνουνε στα μέτρα τους,
και με τον αστυνόμο,
μέσ’ από λίστες κλέβουνε 
την ίδια τη ζωή μας
και δεν τους φτάνει μόνο αυτό
θέλουν και την ψυχή μας
με συγκατάθεσή μας.

Ας ξεφωνήσουμε λοιπόν:

Η ληστοκρατία πέθανε

Ζήτω η λιστοκρατία, 

που φέρνει η αθάνατη

κι ‘‘αγνή δημοκρατία’’ Ποίηση  Xristos...

ΦΑΣΙΣΜΟΣ

Ο φασισμός δεν έρχεται από το μέλλον 
καινούριο τάχα κάτι να μας φέρει.
Τι κρύβει μέσ' στα δόντια του το ξέρω, 
καθώς μου δίνει γελαστός το χέρι.

Οι ρίζες του το σύστημα αγκαλιάζουν 
και χάνονται βαθιά στα περασμένα.
Οι μάσκες του με τον καιρό αλλάζουν, 
μα όχι και το μίσος του για μένα.

Το φασισμό βαθιά καταλαβέ τον. 
Δεν θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον.

Ο φασισμός δεν έρχεται από μέρος 
που λούζεται στον ήλιο και στ' αγέρι,
το κουρασμένο βήμα του το ξέρω 
και την περίσσεια νιότη μας την ξέρει.

Μα πάλι θέ ν' απλώσει σα χολέρα 
πατώντας πάνω στην ανεμελιά σου, 
και δίπλα σου θα φτάσει κάποια μέρα 
αν χάσεις τα ταξικά γυαλιά σου

ΦΩΝΤΑΣ ΛΑΔΗΣ

AFTER THE RAIN (ΜΕΤΑ ΤΗ ΒΡΟΧΗ)

ΣΤΟΝ ΤΖΩΝ ΚΟΛΤΡΕΪΝ

Μετά τη βροχή, η κοιλάδα άνοιξε το στόμα της
λιγοστά περιστέρια ξεπετάχτηκαν κι εξαφανίστηκαν,
έφτασαν τόσο ψηλά που δεν μπορούσαμε πια να τα δούμε

Μετά τη βροχή, μια φωνή αρχίζει να τραγουδά,
κάπου μακρυά περικυκλωμένη από το δυνατό
άρωμα των φιλιών που ανέδιδαν οι φεγγοβόλοι αγροί

Μετά τη βροχή, ο ουρανός καθάρισε
ήρθαν οι άγγελοι και στάθηκαν σαν πλεούμενα,
τα περιστέρια βρήκαν φωλιά στους διαφανείς τους θύλακες

Μετά τη βροχή, το κουαρτέτο αρχίζει να παίζει
κι εμείς περπατούσαμε ξυπόλυτοι
στο υγρό γρασίδι σα να' μασταν ολόγυμνοι
καθώς άρχιζε το τραγούδι

Μετά τη βροχή, ο Έλβιν έκανε
τη μυώδη προσευχή του,
τα δάκτυλα του ΜακΚόι άστραψαν πάνω στα πλήκτρα και ο Τζίμι Γκάρισον
ακούμπησε το κεφάλι του στον ώμο σου

Μετά τη βροχή, χαμόγελα ειρήνης και αρμονίας,
το γεράκι πλησιάζει το ανυποψίαστο θύμα του
κι η μέρα κυλά γλυκά όπως
το τενόρο της αγάπης σου

Jim Broday

ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ ΠΙΣΩ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΕ

Αν ρίξουμε μια ματιά πίσω στο χρόνο που πέρασε, αντικειμενικά χωρίς συναισθηματισμούς θα δούμε ότι, ως πολίτες έχουμε πει πολλά, πάρα πολλά, υπερβολικά πολλά και κάναμε ελάχιστα!
Η κατάρρευση που βιώνουμε δεν είναι μόνο οικονομική αλλά και αξιών. Οι εξουσιαστές και οι κυβερνώντες έκαναν και κάνουν τη δουλειά τους εκεί που "εφ' ω ετάχθησαν".
Η ματιά στο χρόνο που πέρασε μας δείχνει που δεν πρέπει να εναποθέτουμε τις ελπίδες μας για ένα καλύτερο αύριο.

Ας πετάξουμε όλα τα περιττά, τα λόγια τα παχιά που είπαμε, τις "επαναστατικές" κουβέντες, τα "συνθήματα" και ας κάνουμε πράξη την Ενότητα και την πραγματική αλληλεγγύη μέσα στην κοινωνία, όχι την "φιλανθρωπική" αλληλλεγύη, αλλά την αλληλεγγύη που θα δημιουργήσει τους όρους και τις προϋποθέσεις η κοινωνία να λειτουργήσει για τις δικές της ανάγκες.
Με κοινωνικούς και πολιτικούς στόχους, να ΕΠΑΝΑΦΕΡΟΥΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΣΤΙΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ!
-Ας συγκροτήσουμε λόγο που θα έχει αίσθημα ελπίδας!
-Ας αναλάβει ο καθένας μας τις ευθύνες του δημόσιου λόγου και έργο του!